Valparaiso

Hola chicos!

Dit weekend ben ik naar Valparaiso gegaan samen met een Columbiaan die hier ook woont. Een beetje later zijn er nog mensen afgekomen; een Chileen, een Franse jongen uit mijn huis en twee Franse meisjes die ik nog niet kende. We hebben een gigantische wandeling gemaakt tot aan het huis van Pablo Neruda, de bekende Chileense dichter. Z'n huis is nu een museum en zou het mooiste zijn van de drie huizen die hij had: één in Valparaiso, één in Viña del Mar en nog één in Santiago.
Volgens velen is Valparaiso de mooiste stad van Zuid-Amerika. Beneden is het niet zo speciaal, maar de hoger gelegen delen zijn prachtig. Het is een verzameling van kleine huisjes in alle kleuren. Valparaiso was vroeger een zeer belangrijke havenstad, maar nadat het Panamakanaal gegraven werd, is het zijn belangrijke strategische positie verloren.
Op sommige plaatsen lijkt het alsof de tijd is blijven stilstaan. Je kan de heuvels op via ascensores of liften, die nog altijd werken zoals begin deze eeuw. Ze worden natuurlijk wel goed onderhouden, maar ze bezitten nog altijd hun charme. Beneden rijden oude trolleybussen. Valparaiso was de eerste stad ter wereld waar ze reden. Ook hangen overal gigantische trossen kabels om elektriciteit en telefoonlijnen naar alle huizen te brengen. Er is ook veel graffiti (maar mooie) en muurschilderingen, echt leuk om te zien.
Valparaiso is een gigantische stad en dat zie je ook als je boven staat en een prachtig uitzicht hebt, maar toch heb je niet dat gevoel. Er zijn weinig hoge appartementsgebouwen en de straatjes zijn smal.
Zondag hebben William, de Colombiaan, en ik nog een museum over de zeemacht bezocht. Het was mooi, maar het ging vooral over oorlog en kapiteinen. Niet echt mijn ding. Maar wel de moeite om de lift ernaartoe te nemen, te wandelen door de straatjes, van het uitzicht te genieten... Kortom, het was een leuk weekend.

Vannacht heb ik mijn eerste aardbeving meegemaakt. Ik was aan het slapen en ik ben er half van wakker geworden, maar ik was eigelijk niet zeker of het nu echt was of een droom. Vanmorgen vroeg William of er nog iemand het gevoeld had dus het was wel degelijk echt. Maar ik heb erna gewoon weer verder geslapen en over een aardbeving gedroomd, haha. Blijkbaar was het een sterke naschok. Maar alles in orde dus!

Groetjes,
Stefanie

La semana passada

Hola chicos!

Deze week is vrij rustig verlopen. Veel is er nog niet te doen. De museums die ik wil bezoeken zijn gesloten, net als de bergen rondom Santiago, die je normaal gezien kan beklimmen of met de lift bezoeken.
Onze visa is gelukkig geregeld. Samen met de Portugese jongen die in hetzelfde programma zit als mij, heb ik van de ene kant van Santiago naar de andere kant gelopen, altijd vragen ze wel een of ander document of een kopie ervan. Door de aardbeving zijn sommige diensten verhuisd en niemand weet precies waar we moeten zijn. Toen eindelijk alles in orde was, bleek dat ze de achternaam van Martim fout hadden getypt en begon alles weer van voor af aan.
Vandaag zijn we naar de universiteit geweest. Het is een gigantisch complex van 32 hectaren, met voetbal- en tennisvelden, een medisch centrum, een cultureel centrum, verschillende faculteiten... het Amerikaanse model dus.
Maandag beginnen de lessen. Het zullen kleine groepjes zijn, niet zoals in Gent dus.
We zijn met een stuk of 8 buitenlanders die estudios internacionales zullen volgen, onder wie vooral Mexicanen. We hebben allemaal een ander lessenrooster, dus het is nog afwachten met wie ik wanneer les heb.
's Avonds is hier altijd wel iets te doen. Salsalessen in een zalig pitoresk caféetje zoals je die alleen maar in Zuid-Amerika vind, karaoke of gezellig samen babbelen en iets drinken.
Morgen ga ik naar Valparaiso met enkele van mijn kot. Naar het schijnt is het een van de mooiste steden van Zuid-Amerika en dat slechts op anderhalf uur van Santiago.

Groetjes!
Stefanie

Rohayhu Paraguay

Hola!

Sinds maandag ben ik in Paraguay. Het is zalig om hier terug te zijn. Veel valt er echter niet te vertellen... Ik bezoek mijn families en vrienden, de mensen op mijn werk. Ik geniet van de warmte (hoe ik het hier een heel jaar heb uitgehouden weet ik niet meer, het is soms echt te warm en de zomer is al voorbij...), het eten, de terere en het gezelschap.

Vanavond ga ik mijn reggaetonmoves nog es boven halen en morgen wordt het waarschijnlijk de typische asado of barbeque. Maandagmorgen neem ik terug het vliegtuig richting Santiago, waar het nieuwe schooljaar op mij wacht.

Het is spijtig dat het al zo snel voorbij is gegaan, maar ik heb er met volle teugen van genoten en dat zal ik dit weekend ook nog doen.

Tot in Santiago!

Groetjes,

Stefanie

Mis primeros dias en Santiago

Tot mijn grote vreugde lijkt Santiago meer op Asunción dan op Buenos Aires. Het is dan wel 10x groter, overal geasfalteerd en iets properder, de naambordjes op straat en de tegels op het trottoir zijn dezelfde, net als de winkeltjes op straat en de vriendelijkheid van de mensen.

Mijn eerste kennismaking met de stad was vrijdagmiddag, toen ik met de metro op het kantoor van Pluna moest geraken, waar ik mijn ticket richting Asunción heb gekocht. Jaja, van maandag tot zondag zal ik een bezoekje brengen aan mi querido Paraguay!
Mijn vlucht uit Madrid had 2u vertraging dus kwam ik maar tegen de middag aan in Santiago en had ik niet zoveel tijd meer om nog naar het kantoor te gaan, maar ik ben er dus geraakt.
Het kantoor bevindt zich in de buurt Providencia, waar vooral veel kantoren en nieuwe huizen en winkels gevestigd zijn. Het is blijkbaar een goeie uitgaansbuurt.
Ik zit in Barrio Brazil, op 10 cuadras (blokken) van het oude centrum en Plaza de Armas (de ‘Grote Markt’). Het is een leuke buurt, met kleine historische huisjes, smalle eenrichtingsstraten en bomen aan beide kanten. Het is blijkbaar de buurt voor bohémiens, kunstenaars en alternatievelingen. Ik zit er dus op mijn plaats ;)
Mijn kot is een oud huis, zo’n 100 jaar hebben ze mij verteld. Overal ligt een oude houten vloer, de planfonds zijn zeer hoog en de deuren en ramen zijn smal en lang. Fantastisch mooi. De kamers geven uit op de binnenplaats en de mijne op de gang naar de binnenplaats. Er is een tweede verdiep met nog kamers ook allemaal richting atrium. Aan de ene kant zijn er 5 badkamers die we met iedereen delen, een keuken en wasplaats. De andere kant zijn de kamers en nog een andere kant is een leefruimte met tv en computer.
Mijn kamer is zeer ruim, met een raam dat uitgeeft op straat (ik zit beneden). De muren zijn wit en één is er geel. Ik heb een kast, een bureau, een nachtkastje en een bed en dus ook zo’n prachtige houten vloer en een hoog plafond.
Gisteren ben ik het oude centrum wat gaan verkennen: de Plaza de Armas, een paar kathedralen, de mercado central waar ik een visgerecht heb gegeten en de mercado de flores waar groenten en fruit, rijst en allerlei etenswaren en zo wat van alles en nog wat wordt verkocht. In een deel ervan verkopen ze enkel bloemstukken voor begrafenissen, vandaar de naam dus. Ze lijken nog het meest op de markten in Peru.
Vandaag ben ik met een Frans meisje van mijn kot op stap geweest. We hebben het Museo Chileno de Arte Précolumbino bezocht. Het is een mooi museum met vooral voorwerpen uit de Inka-overheersing en van de Maya’s. De meeste museums zijn nog gesloten door de aardbeving, dus die zal ik in enkele weken bezoeken. Ik heb ook een marktje met artesania bezocht, maar het was vooral een kopie van de vele Peruaanse die we gezien hebben en bovendien dubbel zo duur veronderstel ik.
Het leven is hier trouwens een stuk duurder dan de andere Latijns-Amerikaanse landen, voor de meeste dingen betaal je hier Europese prijzen.
Wat de aardbeving betreft, is hier op zich weinig van te merken. In mijn buurt is er één huis afgebroken, waarschijnlijk door de aardbeving dus. In het centrum zijn sommige oude gebouwen of delen ervan (vooral kerken) afgezet met lint, maar er is weinig beschadigd. En verschillende musea zijn dus nog gesloten.
Ondertussen zijn er al twee schokjes geweest, maar ik heb daar helemaal niets van gemerkt. Eentje gisteren rond de middag, maar toen was ik op wandel in het centrum en ze hebben mij gezegd dat je het niet kan merken als je aan het wandelen bent, enkel als je in je bed ligt. Vannacht rond 3u was er ook eentje, maar ik heb er doorgeslapen. Geen zorgen dus.
Voorts is het hier lekker warm, zonder té warm te zijn. Zo eind de 20 graden. Ik stuur enkele zonnestraaltjes door naar België!

Groetjes en tot in Paraguay!
Stefanie