Mi vida en Chile

Hola niños!

Het is een tijdje geleden dat ik nog iets van mij heb laten horen, ik weet het... De wifi in ons huis werkte niet meer en daardoor moesten we met iedereen hier (zo'n 12 personen) twee computers delen.
Ik ben het hier ondertussen al goed gewoon. Ik heb ongeveer evenveel les als in België, enkel de maandag en woensdag heb ik ook in de voormiddag les, de andere dagen in de namiddag. Ik wandel een half uur naar de universiteit en een half uur terug. Op slippers. Ik voel het al ;)
De manier van les geven is helemaal anders, zoals ik al eerder gezegd heb. Ik heb het gevoel dat ik terug in het middelbaar zit. We hebben veel taken, opdrachten en proeven tijdens het jaar. Mucho estudio...
En het begint ondertussen ook kouder te worden. Overdag valt het nog wel mee, maar 's morgens en 's avonds is het echt wel al frisjes. Jaja, van nu af aan zal het omgekeerd zijn...
De studenten in het huis hier zijn heel sympathiek en allemaal prettig gestoord. Ik zit hier met nog een Frans meisje en een Chileense die hier woont en de rest zijn allemaal jongens. Aandacht genoeg voor ons! En vuile moppen helaas ook.. En ik kan ondertussen geen voetbal meer zien of horen... haha. Maar het is een toffe bende.
Verder is hier altijd wel iets te doen. In het weekend gaan we uit of is er een asado (barbecue) in ons huis. Er zijn veel concierten, karaoke's en disco's of we kijken gewoon samen een film. Het is echt gezellig. Dat is het zo wat voor nu denk ik...

Groetjes en geniet van het zonnetje!
Stefanie

Las classes

Hola amigos!

Ondertussen heb ik bijna 2 weken les achter de rug.

De lessen hier zijn enorm verschillend van de lessen in Belgie. De groepen zijn klein, tussen 15 en 25 personen. Het is vrij normaal om te laat te komen, ook voor de prof trouwens. De proffen zijn vrij familiair en als je de prof goed kent is het normaal een kus te geven als begroeting. Dat is in Paraguay ook zo.
Al bij al lijkt het alsof ik terug in het middelbaar zit. De aanwezigheden worden opgenomen en het is verplicht om naar de lessen te gaan. We hebben veel werk tijdens het jaar, zoals boekbesprekingen en presentaties en het uiteindelijke examen staat soms maar op 30% van de punten. Boeken hebben we niet, enkel onze notities.
Het is wel niet altijd even gemakkelijk om de les te volgen, of eigenlijk om het even welke Chileen hier.. :p Ze praten hier enorm snel en hebben bovendien veel woorden die enkel hier gebruikt worden en niet bestaan in andere Zuid-Amerikaanse landen. Zelfs Paraguanen hebben mij al verteld dat ze een Chileen niet verstaan!
Op de unief verloopt alles vrij chaotisch: uren en lokalen veranderen soms zomaar en je weet soms niet waar je wanneer moet zijn. Maar al bij al valt het wel allemaal mee. De medeleerlingen zijn sympatiek en geinteresseerd in ons en ik amuseer mij enorm!

Vele groetjes!
Stefanie