Jaja, je leest het goed: een groene Chaco! Wat een verschil!! Ik wist dat het ergens in noviembre voor de eerste keer na 7 (!) maanden had geregend, maar nu kon ik het gigantische verschil met mijn eigen ogen aanschouwen.
Viernes en la tarde vertrokken we met de jeep richting Chaco. Er ging een doctor met ons mee die de gezondheistoestand van de communidades Yakye Axa en Sawoyamaxa (Santa Eliza) zou onderzoeken. Een heel vriendelijke en interessante man met het hart op de juiste plaats. Hij is al naar Mexico en Italië geweest en kent mensen van over heel de wereld, ook uit België.
We sliepen in Concepción, in een eenvoudig maar degelijk hotelletje: met een bed, douche, tv, ventilador en airco en zonder lakens en ongedierte! Meer hebben we niet nodig, e!
Na enkele empanadas te hebben binnengewerkt en onze inkopen hadden gedaan, vertrokken we zaterdagmorgen naar Yakye Axa. Deze communidad telt zo'n 30 casas. We hebben el tema del censo, dat zijn lijsten met alle namen en gegevens van een communidad, die geupdate moest worden en het tema salud, de gezondheidszorg.
Ik ging mee met de Ivan, el doctor. Eén voor een gingen we naar alle casitas en spraken we met de mensen, vroegen we of ze klachten hadden en wat gegevens. Het is echt ongelofelijk: er is absoluut geen medische bijstand daar, het bestaat gewoon niet. Er waren 3 of 4 gevallen van tuberculosis, wat echt wel veel is. Ik was wel verontwaardigd, tuberculosis bestaat nauwelijks meer in België. Er zijn verschillende mensen die geopereerd moeten worden en er zijn 2 zwangere vrouwen die een prenatale controle nodig hebben, o.a. een meisje van 17 die zwanger is van een jongen van 15. Ivan heeft ook verschillende vrouwen een anticonceptivaspuit gegeven, maar die werkt maar voor 3 maanden.
We hebben ook foto's getrokken van bijvoorbeeld de viveres, de levensmiddelen. Alles ligt op een tafel door elkaar: pakken voedsel, etensresten, medicijnen en animales. En dan weet je dat er heel veel kindjes zijn die sterven voor hun 5 jaar, gewoon aan diaree.
Ik heb ook het schooltje gezien: een superklein huisje (hutje eigelijk) met drie schoolborden maar geen krijt. Er was een kast die nog niet voor de helft gevuld was met wat papier en boekjes, maar ik vraag me echt af hoe daar les gegeven wordt. Zeker de helft van de communidad zijn kindjes (net zoals in Paraguay), die geraken er zelfs nooit allemaal in.
Ik ben ook weer serieus verbrand. Hoewel het en la mañana en la tarde wat frisser (lees: te doen) is, is het al mediodia ongenadelijk warm. De kindjes zochten afkoeling in de vuile plassen, wat trouwens hele mooie fotos opleverde. Tegen de avond waren we allemaal doodop en na een overheerlijke maaltijd, zochten we ons bedje op. Santiago keerde toen al terug naar Asunción met de bus.
De volgende morgen gingen we naar Sawoyamaxa of Santa Eliza, waar ik al eens geweest was. Deze communidad is dubbel zo groot en het was dus onmogelijk om alle families te bezoeken, dus had Ivan beslist om een selección te maken. Er was een réunion, dus zo goed als iedereen had zich rond het schooltje verzameld, waardoor wij daar ook konden blijven.
Daarna hebben we wat gepraat met enkele vrouwen. Nu ja, 'we' Ivan praatte met hen en vertaalde voor mij, want mijn Guarani is nog altijd zo goed als onbestaande... zo vertelde een señora bijvoorbeeld dat ze wil dat haar kleinkinderen Enxet kennen en ze leert het hen ook. Maar er zijn anderen die enkel Spaans en Guarani willen spreken, terwijl Enxet hun traditionele taal is. Ik heb bijvoorbeeld een paar jonge meisjes gezien die zich schmincken en mooiere kleren dragen. Ik vind zelfs dat het er langs geen kanten uitziet, maar je kan het hen moeilijk kwalijk nemen... Het is zo ontzettend moeilijk, misschien zelfs onmogelijk, om een evenwicht te vinden tussen hun eigen cultuur te bewaren en een deel te zijn van de 'moderne' Paraguaanse wereld.
Ik ga zo snel mogelijk de prachtige foto's op internet zetten, zodat jullie het met jullie eigen ogen kunnen zien.
Besos,
Estefani
En ah ja, overal verkopen ze nu honing, één van hun weinige inkomsten. De miel chaqueño is echt superrico! Pure honing, amaai... Ik heb 2 liter gekocht voor amper 30 000 Gs of nog geen € 4,5! Je ruikt gewoon nog de bloem, mmmm...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten