crazy belgians

Na een 8-uur durende vlucht naar Washington DC, 7 uur wachten op de luchthaven, 10-uur durende vlucht naar Buenos Aires, 2 uur wachten in de luchthaven (en voor 11 van de 16 belgen 7 uur wachten omdat de vlucht overboekt was) en nog een 2 uur durende vlucht, komen we eindelijk aan in het ijskoude Asuncion. Met 5 moesten we dan voor de bagage voor bijna heel de groep zorgen, omdat die natuurlijk wel doorgechekt was. Maar wees gerust, het was niet zo erg als het lijkt.
Onze verblijfplaats van AFS was heel groot en exotisch, behalve de douches die enkel koud water hadden. We hebben veel bijgeleerd over de gewoontes, de bodylanguage, de taal, het eten enzovoorts... Het was een culturele mix van een hollander, zwitsers, duitsers, denemarkanen of denemarkers :), en ijslander, amerikanen ... en die meeste bevolkingsgroepen bestempelden ons als crazy belgians: dat zegt genoeg, niet?
We zijn ook in groepjes met de bus naar downtown Asuncion gereden: una gran aventura!! Het openbaar vervoer is niet meer wat het geweest is! Stel je voor: zeer kleurrijke bussen uit de jaren stillekes, die nauwelijks stoppen om in en uit te springen. Van haltes hebben ze hier nog nooit gehoord, je moet gewoon je hand uitsteken en de bus stopt (lees: vertraagt).
Nu zit ik bij mijn familie, het was wat onwennig in het begin en het is moeilijk om mij uit te drukken, maar ik versta en spreek beter spaans dan ik verwacht had. Eerst hebben ze mij meegesleept naar een shoppingcenter waar we taccos hebben gegeten, waarna we naar la casa zijn gereden. Het is een beetje een bunker van buiten, maar een ruim rijhuis vanbinnen en ze hebben een kleine tuin met zwembad.
Ze waren super blij met de cadeautjes en dat brak het ijs wel. Nu ga ik naar hun buren, een vriendin van mijn zus.

Hasta luego,
Estefanie